Oefenen met tweepuntsperspectief: autodak

Deze keer gebruik ik een autodak als inspiratiebron. Ik heb de vorm wat versimpeld, omdat er zo al genoeg uitdaging in te vinden is. Deze vorm is al vrij complex. Als je een beginner bent in perspectief tekenen kun je ook eens kijken naar het blog over het tekenen van een eenvoudig huis in tweepuntsperspectief.

Een paar uitdagingen van deze vorm zijn:

  • De voor- en achterruit zijn niet alleen hellende vlakken, de zijkanten lopen ook nog eens schuin naar binnen
  • De raamstijl van het achterraam is onderin breder dan bovenin

Hieronder zie je het doel:

Ook hier geldt weer: oefen gewoon met de twee vluchtpunten binnen je papier als je een beginner bent. Je krijgt dan misschien wat last van vertekening, maar dat is niet erg. Heb je al wat meer ervaring met het tekenen in tweepuntsperspectief, dan kun je de oefening ook doen met de vluchtpunten buiten je tekening, dan krijg je een wat natuurlijker resultaat:

Begin weer met een balk in tweepuntsperspectief. Ik heb de ooghoogtelijn (horizon) net iets boven het midden van mijn papier gezet en ik teken de balk onder ooghoogte. Ik teken alles voor de duidelijkheid redelijk donker, probeer het zelf licht te houden. Aan het eind kun je de belangrijkste lijnen donkerder aanzetten.

Het onderste vlak van de balk wordt uiteindelijk de maximale breedte van de vorm. We trekken op het bovenvlak van de balk een lijn naar VP2. Dit wordt de maximale breedte van het autodak bovenin. Deze lijn gaat naar vluchtpunt 2, omdat deze lijn hoort bij de set parallelle lijnen die naar VP2 gaan.

Dit is eigenlijk net zoiets als de inham bij de puntenslijperoefening, maar deze keer hebben we die dieptelijn alleen in het bovenvlak nodig.

Die maximale breedte gaan we naar de overkant kopiëren. We kunnen dat doen door eerst weer diagonalen door het bovenvlak te trekken. Op de plek waar de rode lijn gekruist wordt door de diagonale lijn ontstaat een aanknopingspunt (a). Trek vanuit a een lijn richting VP1. Op de plek waar deze lijn de diagonale lijn aan de overkant snijdt, komt de kopie van punt a (a2):

We kunnen punt a2 weer verbinden met VP2. Daarmee is onze kopie klaar.

De twee lijnen die nu op het bovenvlak staan markeren dus de maximale breedte van het dak van de auto. Het dak is dus minder breed dan de basis.

Nu kunnen we de raamstijl van de voorruit gaan tekenen. De raamstijl begint onderin in punt a. Zet ergens een punt (b) op de lijn van de zijkant van het dak. Verbind punt a en b met een rechte lijn. De lijn gaat niet alleen schuin omhoog, hij gaat ook nog eens schuin naar binnen!

Nu gaan we punt b kopiëren naar de overkant. Trek vanuit punt b een lijn naar VP1. Op de plek waar hij de binnenste lijn die naar achteren loopt raakt, komt punt b2.

We hoeven nu alleen nog maar a2 met b2 te verbinden. We hebben de voorruit nu klaar. Een mooie hellende trapeziumvorm in perspectief!

Nu gaan we aan de slag met de raamstijlen van de achterruit. Zet twee punten op de onderste lijn (a en b) en twee punten op binnenste lijn van het bovenvlak (c en d). Maak de afstand tussen de twee punten op de onderste lijn wat breder dan de afstand tussen de punten op de bovenste lijn. We gaan hier namelijk een vorm maken die niet alleen schuin omhoog en naar binnen loopt, maar ook nog eens taps toeloopt. Punt b ligt helemaal op de achterste uithoek onderin.

Verbind a met c en b met d.

Nu hoeven we die vier punten alleen nog maar even naar de overkant te kopiëren. Dat doen we door elk punt te verbinden met VP1. C2 en d2 komen op de binnenste lijn.

A2 en b2 komen op de buitenste lijn onderin.

We hebben alle informatie die we nodig hebben om de raamstijl aan de overkant af te maken. Verbind de punten met elkaar.

Nu hebben we een leuke basis die we een beetje kunnen aankleden. Nu kan dat allemaal heel precies, maar dankzij de solide basis kunnen we prima voor een groot deel op gevoel tekenen.

Dit is heel leerzaam, omdat je hiermee goed in richtingen leert denken. Hieronder zie je dat ik raamstijl in het vlak waar we tegenaan kijken een bepaalde dikte heb gegeven.

Dezelfde dikte geef ik mee aan het dak. De achterste raamstijl heeft al een dikte.

De hoogte van de dakplaat wil ik overbrengen naar de voorkant. Ik trek de lijn die ik aan de zijkant heb gewoon door tot ik bij de hoek kom. Vanuit dat punt ‘wandel ik de hoek om’ richting vluchtpunt 1.

De raamstijl heeft nu aan een kant een dikte, maar aan de voorzijde nog niet. Ik bepaal de dikte op het grondvlak en trek dan een lijn richting VP2. Deze lijn komt dadelijk voor nog wat dingen goed van pas.

Nu geef ik de raamstijlen ook in het voorvlak overal een breedte. Ik heb het gemarkeerd met oranje lijnen. Ik ben schuin omhoog gegaan vanaf de lijn die ik in de vorige stap op het grondvlak heb gezet. Daarna ben ik bovenin richting VP1 gegaan en weer naar beneden aan de overkant.

Ik kan een lijn aan de achterkant van de raamstijl richting VP1 trekken, daardoor krijg ik aan de overkant een punt waarop ik een lijn schuin omhoog kan trekken, die diepte aan die raamstijl geeft.

Daarna geef ik op dezelfde manier de achterste raamstijl een breedte. We kunnen nu ook de lijnen die we zien wat dikker aanzetten. Let goed op overlapping.

Het is belangrijk (en leuk!) om zelf te oefenen met wat je hebt geleerd. Als je de ooghoogte verandert, ziet alles er weer heel anders uit. Ook kun je schuiven met de vluchtpunten. Zo leer je om het geleerde toe te passen, want wat je ook verandert, de wetmatigheden van de richtingen van lijnen blijven hetzelfde.

Je kunt eventueel ook eens proberen om er een stuk auto omheen te bouwen:

Veel plezier met tekenen!